Week 38: Terugblik

Lieve bezoekers.

Over zes dagen precies ben ik rond dit tijdstip al een halfuur bezig met 'mijn' moment. De wedstrijd waar ik dan al zo'n 40 weken, oftewel 10 maanden, voor heb getraind.

Laten we voor de grap eens teruggaan naar mijn allereerste blogpost, 'week 1'...
Ik citeer:

''Ja, dit klinkt allemaal rooskleurig maar nee: na nog geen 3 kilometer was ik al helemaal uitgeput. Maar ik ging natuurlijk wel door. Ook al zweette ik me een ongeluk, had ik voor mijn gevoel geen adem meer en dacht ik bij mezelf: WAAROM?!''

Haha. DRIE kilometer. Ik kan er nu hartelijk om lachen. 3 kilometer, dat is een zesde van wat ik nu doe. Echt heerlijk om zulke oude blogposts te lezen. Toen had ik er eigenlijk amper vertrouwen in, want ja, na 3 km was ik al doodop. Kijk nu! 

In al die maanden heb ik elke week lekker van me af kunnen schrijven op deze blog. Ik heb vast veel Facebookvrienden geïrriteerd met mijn wekelijks gebrul over ''dat er weer een nieuwe blogpost online staat'', maar het heeft me wel wat opgeleverd! Momenteel zit ik boven de 6600 pageviews, en heel eerlijk had ik dat niet verwacht. Ik bedoel ja, als ik iemand zo'n link zie plaatsen kijk ik bewust niet, of in ieder geval minder snel.

Ook in 'reallife' kreeg ik onwaarschijnlijk veel leuke reacties. Allemaal positief! De reactie die ik veruit het meest heb gehoord is: ''Wow, 21 km?!?! Ik ben al moe na 500 meter (of iets in die trant). Ik zou dat nooit kunnen!!''

En bij die laatste zin denk ik: wait, why not? Ik dacht 10 maanden geleden ook dat het me nooit zou lukken. Hét sleutelwoord: discipline. Doorzettingsvermogen. Niet opgeven. Geloof in jezelf. Ik bedoel... écht, ik ben er echt van overtuigd dat IEDEREEN die halve marathon zou kunnen lopen. Alleen dan moet je er wel voor trainen, en niet 1 maand of 1 week, maar er gewoon de tijd voor nemen en het volhouden. Doorzetten.

Deze blog heeft mij er ook erg bij geholpen. Het zou echt awkward zijn als ik hier elke week had neergezet: ''Damn, na 3 km was ik al dood!''. Dat zou ronduit gênant zijn. En al helemaal op de avond zelf.. Ik heb geen zin om 18 kilometer te lopen ;).

Over zes dagen is het dus al zo ver. En het is eng. Maar ik heb er vooral HEEL VEEL zin in! Echt.. die sfeer die er op zulke grote evenementen hangt is awesome. En ik ben volgens mij ongeveer de jongste deelnemer, want je mag vanaf je 18e meedoen en ik ben net een maand 18. Vind ik stiekem ook best stoer. Heel stoer. :D Stiekem dan.

Deze week moet ik tussen het leren door (laatste loodjes!) nog even een paar dingen doen. Ik wil in ieder geval een afspeellijst hebben met ALLEEN maar leuke liedjes. Nu heb ik een afspeellijst voor tijdens het hardlopen met minstens 60 liedjes waar ik de helft al niet echt geweldig meer van vind. Ik wil op het 'moment suprème' geen irritante liedjes horen.. En verder wil ik nog uitzoeken wat ik het beste kan eten, en hoe laat, en zo. Ik wil echt geen honger krijgen, dus dit soort dingen zijn ook erg van belang!

Verder.. Tja. Eigenlijk niets. Ik hoop vooral dat het lekker weer is. Niet zo bloedheet als nu, maar wel gewoon lekker met een zuchtje wind (Al is in Nederland een  'zuchtje' al een halve orkaan maar oké'.

Mijn volgende blogpost komt zondag. Ik weet nog niet hoe ik me dan voel. Oh wacht... spierpijn natuurlijk. Overal. Hels. Maar ja, dat hoort erbij en dat heb ik er graag voor over. En dan is het gewoon voorbij! De blog en zo. En het hardlopen... Ik ga sowieso niet opeens stoppen, dat zou echt zonde zijn. Ik denk wel dat ik het nog minstens 1 à 2x per maand ga doen, maar dan niet zulke mega afstanden.. want dat is ook gewoon niet goed voor een mens volgens mij :')

Dus ja. Ik wil jullie alvast SUPER erg bedanken voor het wekelijks of af en toe lezen van mijn blog. Ik vond het geweldig om alle reacties te horen die ik vooral in reallife kreeg. En krijg. Echt, waah. Zaterdag is het dan zo ver. Na bijna een jaar trainen. Dat wordt echt geweldig. En ik moet en zal het redden. Easypeasy. Of zo.

Tot volgende week! <3
Liefs, Rianne.

Jup, ook nu nog een quote van de week:

Week 37: Over 2 weken is het zover...

Lieve bezoekers.

We zijn 37 weken verder. Dat betekent ruim 8 maanden. Over 2 weken ben ik nu al ongeveer in Zwolle aanwezig voor de halve marathon, waar ik dan 9 maanden voor heb getraind. Het is echt al zo snel... Al die tijd heb ik er naar gewerkt en dan zal het rond 23:00 toch echt voorbij zijn. Dat wordt me nog een momentje... ;)

Afgelopen week heb ik maandag 2 uur gesport, woensdag geshopt (vind ik ook sporten ;)) en gisteren gefitnesst.  Vandaag wilde ik ECHT weer die 18 km doen, want dat was ondertussen al weer veel te lang geleden.

Ik werd wakker en het was zo mooi weer.. echt bijna té, maar nee: ik moest en zal. Dus daarom begon ik 14:30 precies met de woeste tocht. En het was warm. Echt. Warm.

Ik had dus mijn drinkgordel wel mee, maar ik dacht dat drie flesjes wel genoeg zouden zijn. Maar dat viel dus lekker tegen. De laatste 5 km had ik zo goed als geen water meer terwijl het echt minstens 20 graden was. Echt super irritant, even niet over nagedacht.. Thuis dus gelijk 2 grote glazen ijskoude cassis, niet zo goed maar ik móest wel :)

Ik was weer ongeveer 2 uur onderweg, misschien iets langer maar ongeveer 2 uur. Ik denk (hoop) dat ik die marathon in ongeveer 2,5 zal lopen. Komt precies uit want je mag er maximaal 2 uur en 3 kwartier over doen (wat ik trouwens best kort vind, ik ren vrij gemiddeld qua snelheid, iets langzamer misschien maar toch). Dat betekent dat ik rond 22:45 over de finish zal gaan, waah. Aan de ene kant verheug ik me er heel erg op, aan de andere kant is het ook doodeng en weet ik niet of ik het ga halen... (dat zou trouwens echt heel triest zijn haha)

Het is veel te mooi weer om hier binnen mijn blogpost te schrijven, dus sluit ik hem maar af. Aankomende week moet ik veel leren, maar het sporten moet natuurlijk ook gebeuren ( en vind ik helemaal niet erg natuurlijk :)). Ik wil voor de halve marathon nog 1 keer deze afstand doen, ik denk volgende week zaterdag. Dan vind ik mezelf er wel klaar voor. Na 39 weken zal het dan zover zijn, echt heel cool. En eng. Maar ja. I'll survive. :D

Bedankt voor het lezen! Ik heb deze week de 6500 pageviews bereikt. Echt heel cool en ik ben iedereen die dit leest van harte dankbaar <3 ik vind het echt super leuk, elke view doet me weer wat meer! :D

Tot volgende week,
liefs Rianne

Quote van de week:

Week 36: Inner beauty

Lieve bezoekers.

Vandaag een ander soort blogpost dan normaal. Afgelopen week had ik elke dag van 9 tot 5 school ongeveer, dus ik heb niet gesport. Mijn bedoeling was om vanmiddag (nu eigenlijk) te gaan hardlopen, maar ik ben een beetje brak (naja vooral moe) van een feestje die ik gister vierde. Dus nu lig ik een beetje half in bed, heerlijk!

Ik wil het vandaag hebben over 'inner beauty'. Daarmee bedoel ik dat hele riedeltje rondom 'jezelf goed voelen', 'goed in je vel zitten' enzo. 

Je kan er mooi uit zien. Je hebt een goed lichaam, je hebt haar waar iedereen een moord voor zou doen, je hebt geen onder- of overgewicht, mooie vormen, ga zo maar door. Klinkt als een perfect uiterlijk, bijna. Maar stel, je bent die persoon. Ben je dan gelukkig? 

Ik denk dat dit helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Oké, je ziet er misschien goed uit. Maar wat als je dat zelf nou helemaal niet vind. Dat je je haar juist lelijk vind en je eigenlijk helemaal niet blij bent met hoe je eruit ziet en je dus niet goed in je vel zit. 

Vroeger dacht ik altijd: als ik een ''goed'' lichaam heb, dus wanneer ik ooit eens zou afvallen enzo, dat ik dan gelukkig zou zijn. ''Normaal'' zijn.  Nu ben ik een paar jaar verder en is mijn lichaam mega veranderd. Inderdaad afgevallen, maar ook anders gevormd enzo. Ben ik nu gelukkiger dan toen? 

Heel lang heb ik het geloofd. Natuurlijk, er zitten grote voordelen aan een gezonder lichaam hebben en bewust leven. En oké, mijn lichaam is ook wat meer in verhouding en het klopt gewoon beter. Maar of ik nu gelukkiger ben? Ik denk het wel ja, maar dat heeft echt bijna niets te maken met het uiterlijk. Ik bedoel daarmee: ik ben niet gelukkiger omdat ik nu een mooier (vind ik) lichaam heb dan toen. Wel, omdat ik en mijn lichaam voor mijn gevoel weer ''op één lijn'' zitten.

Oké, dat klinkt echt raar. Maar het is echt zo. Ik had toen gelukkiger kunnen zijn, denk ik, als ik mezelf had geaccepteerd. Mijn lichaam had geaccepteerd, vooral. Dus dat je in de spiegel kijkt, en je niet alleen naar de oneffenheden kijkt, maar vooral kijkt naar je pluspunten (want die heeft ieder lichaam!!). 

Als ik nu in de spiegel kijk (wat ik veel te vaak doe, sorry mensen ;)), zie ik een gelukkig persoon. Onder 'gelukkig' versta ik iemand die zichzelf geaccepteerd heeft, kan dealen met wat het 'lichaam' heet, kijkt naar de pluspunten in plaats van de minpunten. Als ik mezelf zie, zie ik dat mijn buik een stuk minder dik is dan een paar jaar geleden. Ook zie ik dat mijn benen eigenlijk helemaal niet zo mega dramatisch dik zijn zoals ik al die tijd dacht (ik bedoel, ik ging deze week voor het eerst in mijn hele leven in een shortje naar school, blote benen dus, ja, wow!). Ik zie iemand die niet meer alleen kijkt naar de negatieve kanten van haar lichaam, maar juist de positieve punten benadrukt. (wauw, dat klonk mooi moet ik zeggen). Je hebt dit lichaam, je kan niet zonder en je hebt er zelf veel invloed op. 

Dat is ook een ding. Ik vind het zo cool dat je macht hebt over je eigen lichaam. Ben je te dik? Door te gaan sporten is er een grote kans dat je afvalt of gespierder wordt (er zijn natuurlijk uitzonderingen, mocht je een bepaalde ziekte/aandoening hebben waardoor het niet lukt) maar over het algemeen. Dit is hetzelfde met te dun zijn, te onsportief, dat soort dingen. Natuurlijk, het ligt ook aan je bouw, ik zal ook nooit echt dun worden maar je moet er wel mee dealen. 

Een lang artikel waarbij je misschien de link niet binnen 1,2,3 legt bij deze blog. Maar ik vind het wel degelijk. Deze blog gaat over mijn weg naar de halve marathon (die al over 3 weken is omg ja). Dat is niet alleen de fysieke weg, waar ik train enzo, maar ook de mentale weg. Ik was nooit echt een ster in hardlopen, dacht dat het niets voor mij was. En nu? Loop ik binnenkort 21,1 kilometer (is de bedoeling ;)). De enige die daarvoor heeft gezorgd ben ik zelf. En dat vind ik cool. En daar ben ik trots op.

Mijn boodschap na deze post is: geloof in jezelf, vertrouw op jezelf, accepteer jezelf. Wees gelukkig met wat je hebt, wie je bent, hoe je eruit ziet. Kijk in de spiegel en kijk naar de positieve punten van jezelf. Laat die negatieve maar achterwege, die zijn echt totaal niet van belang (en niet goed voor je humeur!). Iedereen heeft negatieve kanten, de positieve zijn alleen veel leuker om te benadrukken!

Jaja, diepgaand wel. Maar ik vind het echt mega interessant! Ik voel me nu dus gelukkig. Gelukkig, niet omdat ik een bijna ander lichaam heb. Wel omdat ik mezelf heb geaccepteerd om hoe ik ben, wie ik ben, wat ik uitstraal, hoe ik eruit zie. Dat cijfertje op de weegschaal boeit me geen moer. Ik ben gelukkig. Daar verandert zo'n cijfertje niks aan.

Zo. Dat moest er even uit. Ik hoop dat jullie dit ook leuk vinden om te lezen. Ik hou d'r van!

Tot volgende week,
liefs Rianne.

Quote van de week:

Week 35: De Aalandenloop!

Lieve bezoekers.

35 weken geleden begon ik deze blog. Dat is bijna 8 maanden geleden! En over iets minder dan 4 weken is het eindelijk ECHT ECHT ECHT zo ver. Maar eerst afgelopen week.

De afgelopen week heb ik weer lekker veel gesport. Maandag en woensdag weer 2 uur fitness. En toen: gisteravond. De Aalandenloop. 10 kilometer.

Gisterochtend werd ik iets voordat m'n wekker zou gaan wakker. Ik hoorde de vogels fluiten en de vroege ochtendzon scheen al door mijn raam. Ik had gelijk al iets meer zin in deze dag. Rond 9 uur zat ik op de fiets, want ja: ik had gewoon school.

3 uur was ik vrij, waarna ik m'n verjaardag ging vieren met wat klasgenoten! Erg gezellig natuurlijk. Rond half zes was ik thuis. En toen besefte ik opeens dat ik over 2 uur al die 10 km moest gaan doen! 

Half 7 gingen mijn zus, moeder en ik richting de Aalanden. We kwamen aan en het was al aardig druk. Het maximum aantal deelnemers was 600, en die limiet was ook bereikt. Eerst was er om 19:00 de Kidsrun van 1 kilometer. Echt schattig! Kinderen tot 12 jaar mochten eraan mee doen. Cute!

Toen was het 19:15. We liepen alvast, samen met de andere deelnemers, richting de start. Aangezien het de eerste editie was, was het nog een tikje ongeorganiseerd maar oké. Gelukkig zat de sfeer er wel goed in! Dat vind ik altijd het leuke aan zo'n evenement: iedereen gunt het elkaar. Het gaat niet per se om je snelheid, maar dat je het maar haalt. 

Half 8 was het zo ver. Er werd van 10 naar 0 afgeteld, en toen klonk het startschot! Ik ging snel van start, misschien iets té. Na een paar kilometer verminderde ik vaart, omdat ik echt last had van de zon (benauwd!) en ik zat gewoon niet goed in mijn tempo. Gelukkig stonden er om de zoveel kilometer weer wat bezoekers aan de kant om iedereen aan te moedigen. Altijd fijn! Helaas ging het niet heel lekker, en ja hoor: toen ging m'n veter opeens los. Heb ik normaal nooit last van! Moest ik dus in zo'n stomme berm waar het gras minstens 40 cm hoog was m'n veter gaan strikken, waardoor je al helemaal uit je ritme bent.

Maar ja, toen maar weer verder! Het ging echt niet lekker. Maar ja, toen naderde de 5 kilometer, het eerste rondje dus. Zo'n 1,5 km tot aan de finish stonden mega veel mensen om iedereen aan te moedigen, dus dat was wel fijn. De deelnemers van de 5 kilometer renden naar de finish en de rest kon door. 

Ik kwam toen pas een beetje in m'n ritme. Het ging fijner, ik had m'n eigen tempo gevonden en dacht: hier kan ik het wel mee redden! Wel jammer dat het zo laat kwam. Ik denk dat het een mix was van de benauwdheid, en ik had ook vanaf de start opeens zooo'n dorst! Het was dan ook warm, maar ik had écht heel erg dorst.. Maar goed, na 5 kilometer veranderde dat dus.

Zo kon ik eindelijk een beetje van de omgeving genieten. We liepen door de Aalanden, een wijk in Zwolle, en het wisselde een beetje van straatjes/woonwijkjes met vlaktes. Ik moet zeggen dat het wel een leuke route was! Dit rondje ging dus véél fijner. Ik naderde de finish, wist dat ik nog ca. 800 meter te gaan had en zette de eindsprint in. In volle snelheid liep ik door de laatste bocht, waar super veel mensen applaudiseerden voor iedereen. Super vet! En toen ik bijna bij de finish was, rende m'n zus die met m'n moeder bij de kant stond, de laatste 10 meter met me mee! :D Het was echt leuk. Zulke momenten, die finish en zo, geven echt de kick. En dat zal over een maand nog veel erger zijn (JANKEN) !! :)

En nu hetgeen waar ik het meest trots op ben. Normaal ren ik zo'n 10 kilometer in sowieso meer dan een uur, meestal 70 minuten of zo. En nu? 59 minuten!! (Ja, op FB enzo had ik per ongeluk 57 neer gezet haha, foutje) maar toch! Echt een mega record. Super cool! Ook zag ik dat mijn gemiddelde snelheid rond de ruim 10 kilometer lag, wat echt snel is. Ik denk niet da tik dit met de Halve ook heb. Natuurlijk, ik zal misschien sneller rennen door de adrenaline en al die mensen (want bij de marathon zijn er echt VEEL meer toeschouwers aangezien er 4000 mensen mee doen) die je zitten aan te moedigen, maar ik kan echt niet 21 kilometer zo snel rennen. Maar ja, dat is ook niet mijn doel: als ik het maar haal binnen die 2 uur en 3 kwartier (het maximum) :)

Ik heb er in ieder geval van genoten, ondanks dat ik echt last had van m'n ademhaling en ik het echt super benauwd had de eerste 5 kilometer.  Maar I did it! En nu heb ik nog meer zin in de halve marathon, waar ik dus al zooo lang naar toe werk! Wat zal dat een moment zijn zeg. Echt.... wow.

Dat was mijn bijna-live verslag, ik vond het heel leuk om het te schrijven dus bij de halve zal het ook zeker weer zo zijn! En nog veel langer! :D

Bedankt voor het lezen. Ik zeg, tot volgende week!
Liefs, RIanne.

Quote van de week:

Week 34:Nog precies 5 weken!

Lieve bezoekers.

Het komt nu echt steeds dichterbij. Nog precies 5 weken te gaan en dan is de Halve Marathon waar ik nu al 34 weken naar toe werk. Maar eerst aankomende vrijdag de Aalandenloop van 10 kilometer! Oké, is natuurlijk wel wat anders - 10 km vind ik nu stiekem easy! - maar toch. Zo'n hardloopwedstrijd is altijd zo leuk, de sfeer is altijd zo fijn en iedereen steunt elkaar.

Afgelopen week was even een beetje irritant, zeg maar. Maandag was ik vrij maar ik móest echt voor school bezig! Toen wilde ik donderdag wel gaan, maar ik moest nog een paar boodschappen doen dus dat kwam niet goed uit. En gisteren was ik dan eindelijk jarig en mag ik mezelf nu een volwassen vrouw noemen :D. 18 klinkt nou eenmaal beter dan 17..

Vandaag wilde ik echt graag fitnessen. Hardlopen werd 'm sowieso niet - kijk naar buiten en je begrijpt me - dus ik wilde graag sporten! Ik heb precies 2 uurtjes gesport en ben de laatste tijd vooral bezig met kracht. Ik merk gewoon dat cardio weinig meer voor m'n lichaam doet. Ik ben al een paar maanden vooral bezig met op gewicht blijven, aangezien er echt niks meer af gaat. Ik schommel tussen 2 getallen wat ik op zich wel prima vind.

Wat veel mensen onderschatten is krachttraining. Hier verandert je lichaam namelijk veel sneller van. Oké, als je wilt afvallen moet je natuurlijk ook veel cardio doen, maar krachttraining is echt minstens zo belangrijk. Ik ben bijvoorbeeld bezig met de 30 Day Squat Challenge. Ik zit nu op de 105. Elke keer als ik weer squat, voel je je spieren en ik heb standaard de dag erna spierpijn. Maar dat is juist goed! Nu is squatten niet per se kracht, maar het is wel vergelijkbaar. 

Vandaag ging ik dus eerst 28 min op de crosstrainer, toen een halfuur kracht, toen weer 28 min crosstrainer en toen weer een halfuur kracht. Ik ging vandaag naar een 'hoek' in de sportschool waar ik normaal niet zo snel kom / durf te komen (allemaal stoere mannen met dikke spieren enzo) maar dat is dus de hoek voor bovenarm-  & rugspieren. En ik ben dus een beetje met m'n bovenarmen bezig, rug, buik en kont. Ik denk dat ik hiermee mijn lichaam iets kan veranderen zeg maar. En ik merk dat ik kracht steeds leuker vind! :)

Komende week wil ik sowieso maandag sporten, vrijdag heb ik de Aalandenloop van 10 km en dus zaterdag fitness. Ik wil ook graag nog tussen maandag en vrijdag een keer fitnessen, dus even plannen.

Bedankt voor het lezen en tot volgende week :D
Liefs,
Rianne.

Quote van de week:

Week 33: And i'm feeling goooooood

Lieve bezoekers,

Daar ben ik weer! Vorige week heb ik even niet geschreven. Ik had die week niet bijzonder veel gedaan en het was Koningsdag dus ja.. Ik had die maandag, dat was Tweede Paasdag, nog wel even 6 kilometer hardgelopen, wat op zich prima ging. En die woensdag nog 2 uurtjes gesport.

Deze week had ik lekker vakantie. Ik heb al het werk voor school dus lekker uitgesteld tot morgen (alles op het laatste moment enzo) zodat ik echt heel veel gesport heb deze week!

Maandag begon al met 2 uur diehard fitness. Ik concentreer me de laatste tijd meer op apparaten die ik al een lange tijd niet gedaan heb. Zo doe ik een apparaat voor m'n bovenarmen en bovenrug, en doe ik weer de welbekende 'Leg Press' (73 kilo, yay!). Bij elkaar was het dus ruim 2 uur. Toen dinsdag, ik had eigenlijk wel zin om hard te lopen - maar ook weer niet te ver. Dus uiteindelijk was dat 9,5 kilometer. Prima. En woensdag weer 2 uur gefitnesst dus; heerlijk!

Sinds een paar dagen ben ik opeens echt snotverkouden, echt heel erg irritant. Ik wist dus ook niet of het wel zo slim was om te gaan hardlopen, want zo warm is het niet buiten. Maar ja, ik had ook geen zin om niks te doen. Ik ging weg met de gedachte 'Ach, als ik na 5 km geen zin meer heb, dan ga ik gewoon terug', maar ik heb alsnog weer de 18 kilometer gedaan! :D 2 uurtjes dus. De marathon is trouwens al over 6 weken, echt me-ga snel! Maar ik heb er heel veel zin in!


Oh, en dan nog wat. Ik ben sinds afgelopen donderdag (1 mei) begonnen aan de 30 Day Squat Challenge. Dit is een challenge waar je squats moet doen. Je begint op dag 1 bij 50, en dan gaat het door tot 250. Na elke 3 dagen heb je een rustdag. Op het plaatje zie je wat squats zijn. Je moet met je voeten uit elkaar staan, je rug hol maken, je hoofd neutraal houden en dan door je knieën, zo diep mogelijk.

 Het is goed voor je buik-, rug- en beenspieren en voor je kont (ook niet geheel onbelangrijk). En het is echt intensief! Na dag 1 had ik al dikke spierpijn, maar dat hoort er bij. Ik zit nu op dag 3 en dus 60, morgen is mijn eerste rustdag. Ik ben benieuwd of ik verandering ga zien!

Dat was het dan weer voor deze week. Ik ga komende week weer even goed plannen wanneer ik ga sporten, helaas begint school weer maar oké - dat hoort er bij!

Oeh, de volgende keer wanneer ik weer een blogpost schrijf ben ik 18 ! *yay*.

Tot volgende week!
Liefs,
Rianne.

Quote van de week:

Week 31: Because I'm happyyy!

Lieve bezoekers.

De een-en-der-tig-ste week. Echt, hoe veel is dat! 7 maand en 3 weken... en nog ongeveer 7 te gaan :D!

Deze week was een beetje lastig. Nieuw rooster waar ik niet echt lekker om heen kan plannen, dus heb ik alleen gister en vandaag gesport. En hoe!

Ik was trouwens vorige week bij de fysio geweest. Heb bij het hardlopen altijd last van m'n enkel (echt na 100 meter al) en ook standaard last van m'n onderrug. Ik moest gister terugkomen en wat blijkt: ik heb nét niet hypermobiliteit. Dus niet officieel, maar ik zit wel op het randje. Hypermobiliteit betekent dat je gewrichten zeg maar heel soepel zijn. Ik kan bijvoorbeeld al mijn vingers altijd knakken, m'n polsen, enkels, en rug dus ook. Met het hardlopen roteer ik m'n onderrug dus heel veel en daardoor heb ik pijn. Hetzelfde met m'n enkel. Nu moet ik erop letten dat ik langere passen neem, maar dat is nog best pittig! En ik moet voortaan elke week naar de fysio om rugoefeningen te doen. Niks ernstigs verder gelukkig! :)

Nou, gister dus. Ik had echt weer volop motivatie en wil me ook wat meer concentreren op krachttraining. Ik doe echt al een hele lange tijd cardio, en dan niet heel veel kracht. Nu wil ik het wat gelijker maken zeg maar, dus ook veel kracht. Ik ga ook volgende week in mijn sportschool een les volgen en dan krijg je goede rugoefeningen uitgelegd dus dat is ook handig!

Wat ik gister heb gedaan:

Jup, slechte foto (nieuwe mobiel enzo).
Maar met een beetje fantasie..

- 28 min crosstrainer (en echt diehard! Ik kwam in die 2 jaar dat ik nu op fitness zit echt noooit boven de 300 (max 310) calorieën uit. En gister had ik er 354 !!! Ik ging echt DIEHARD. Echt tof.)
- Toen 2 buikspieroefeningen, de ene 20x en de ander 2x10 per kant.
- Nieuwe oefening, soort roeien maar dan stilstaand, en dat traint je bovenarmen en bovenrug. Iets van 20x.
- Kwartiertje hellinglopen - 150 calorieën
- Weer 28 min crosstrainer, nu rond de 315 calorieën.
- Weer de buikspieroefeningen en die nieuwe oefening.

En toen was het 2 uur verder en voelde ik me zeker voldaan! :D
Vandaag wilde ik eerst wel hardlopen, maar ik zit nu helemaal in die krachttrainingvibe dus ik wilde liever naar de sportschool. Wat ik daar vandaag gedaan heb:
- 28 min crosstrainer (320 calorieën)

Hardlopen! 414 cal., 5,27 km.

- Die buikspieroefeningen + nieuwe oefening
- Ruim 5 km hardgelopen, ook vaak gesprint - ruim 400 calorieën.
- Weer die buikspieroefeningen + nieuwe oefening (moet er nog ff achterkomen hoe dat ding heet :')

En nu zit ik hier weer en ik voel me heerlijk! Komende week wordt weer ff wat lastig plannen maar desnoods ga ik 's avonds of 's ochtends voor school of zo. Heb echt helemaal de volle motivatie teruggevonden! Ik heb van die periodes.. de ene periode loop ik liever gewoon hard, de andere periode ben ik weer helemaal into de sportschool.

Zo. Dat was het wel weer voor deze week! Ik zeg, tot volgende week en fijne Pasen! :)
Liefs, Rianne.

Quote van de week: