Over zes dagen precies ben ik rond dit tijdstip al een halfuur bezig met 'mijn' moment. De wedstrijd waar ik dan al zo'n 40 weken, oftewel 10 maanden, voor heb getraind.
Laten we voor de grap eens teruggaan naar mijn allereerste blogpost, 'week 1'...
Ik citeer:
''Ja, dit klinkt allemaal rooskleurig maar nee: na nog geen 3 kilometer was ik al helemaal uitgeput. Maar ik ging natuurlijk wel door. Ook al zweette ik me een ongeluk, had ik voor mijn gevoel geen adem meer en dacht ik bij mezelf: WAAROM?!''
Haha. DRIE kilometer. Ik kan er nu hartelijk om lachen. 3 kilometer, dat is een zesde van wat ik nu doe. Echt heerlijk om zulke oude blogposts te lezen. Toen had ik er eigenlijk amper vertrouwen in, want ja, na 3 km was ik al doodop. Kijk nu!
In al die maanden heb ik elke week lekker van me af kunnen schrijven op deze blog. Ik heb vast veel Facebookvrienden geïrriteerd met mijn wekelijks gebrul over ''dat er weer een nieuwe blogpost online staat'', maar het heeft me wel wat opgeleverd! Momenteel zit ik boven de 6600 pageviews, en heel eerlijk had ik dat niet verwacht. Ik bedoel ja, als ik iemand zo'n link zie plaatsen kijk ik bewust niet, of in ieder geval minder snel.
Ook in 'reallife' kreeg ik onwaarschijnlijk veel leuke reacties. Allemaal positief! De reactie die ik veruit het meest heb gehoord is: ''Wow, 21 km?!?! Ik ben al moe na 500 meter (of iets in die trant). Ik zou dat nooit kunnen!!''
En bij die laatste zin denk ik: wait, why not? Ik dacht 10 maanden geleden ook dat het me nooit zou lukken. Hét sleutelwoord: discipline. Doorzettingsvermogen. Niet opgeven. Geloof in jezelf. Ik bedoel... écht, ik ben er echt van overtuigd dat IEDEREEN die halve marathon zou kunnen lopen. Alleen dan moet je er wel voor trainen, en niet 1 maand of 1 week, maar er gewoon de tijd voor nemen en het volhouden. Doorzetten.
Deze blog heeft mij er ook erg bij geholpen. Het zou echt awkward zijn als ik hier elke week had neergezet: ''Damn, na 3 km was ik al dood!''. Dat zou ronduit gênant zijn. En al helemaal op de avond zelf.. Ik heb geen zin om 18 kilometer te lopen ;).
Over zes dagen is het dus al zo ver. En het is eng. Maar ik heb er vooral HEEL VEEL zin in! Echt.. die sfeer die er op zulke grote evenementen hangt is awesome. En ik ben volgens mij ongeveer de jongste deelnemer, want je mag vanaf je 18e meedoen en ik ben net een maand 18. Vind ik stiekem ook best stoer. Heel stoer. :D Stiekem dan.
Deze week moet ik tussen het leren door (laatste loodjes!) nog even een paar dingen doen. Ik wil in ieder geval een afspeellijst hebben met ALLEEN maar leuke liedjes. Nu heb ik een afspeellijst voor tijdens het hardlopen met minstens 60 liedjes waar ik de helft al niet echt geweldig meer van vind. Ik wil op het 'moment suprème' geen irritante liedjes horen.. En verder wil ik nog uitzoeken wat ik het beste kan eten, en hoe laat, en zo. Ik wil echt geen honger krijgen, dus dit soort dingen zijn ook erg van belang!
Verder.. Tja. Eigenlijk niets. Ik hoop vooral dat het lekker weer is. Niet zo bloedheet als nu, maar wel gewoon lekker met een zuchtje wind (Al is in Nederland een 'zuchtje' al een halve orkaan maar oké'.
Mijn volgende blogpost komt zondag. Ik weet nog niet hoe ik me dan voel. Oh wacht... spierpijn natuurlijk. Overal. Hels. Maar ja, dat hoort erbij en dat heb ik er graag voor over. En dan is het gewoon voorbij! De blog en zo. En het hardlopen... Ik ga sowieso niet opeens stoppen, dat zou echt zonde zijn. Ik denk wel dat ik het nog minstens 1 à 2x per maand ga doen, maar dan niet zulke mega afstanden.. want dat is ook gewoon niet goed voor een mens volgens mij :')
Dus ja. Ik wil jullie alvast SUPER erg bedanken voor het wekelijks of af en toe lezen van mijn blog. Ik vond het geweldig om alle reacties te horen die ik vooral in reallife kreeg. En krijg. Echt, waah. Zaterdag is het dan zo ver. Na bijna een jaar trainen. Dat wordt echt geweldig. En ik moet en zal het redden. Easypeasy. Of zo.
Tot volgende week! <3
Liefs, Rianne.
Jup, ook nu nog een quote van de week:
